لوله های پلی اتیلنی بسته به اندازه و سختی و تحمل فشاری که دارند،در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.یکی از انواع پلی اتیلن ها که در مقاله انواع پلی اتیلن ها آنرا برسی کردیم،پلی اتیلن دوجداره است. پلی اتیلن دوجداره خود نیز به دو دسته ی اسپیرال و کاروگیت تقسیم می شود که هر کدام کاربرد های خاص خود را دارند.در ادامه ویژگی ها و خصوصیات هر کدام را به تفکیک برسی و بیان خواهیم کرد.

لوله ی دوجداره اسپیرال

لوله‌های اسپیرال شباهت زیادی با لوله‌های کاروگیت دارند اما با تفاوت اینکه تولید لوله های اسپیرال کمی متفاوت‌تر است. این لوله ها پس از اینکه مواد اولیه در دستگاه اکسترودر کاملا ذوب می شوند،پس از قالب گیری،تولید می شوند.در این فرایند الیاف نرم پلی اتیلن همراه با رشته های مقاوم فولادی،با یکدیگر مخلوط می شوند.حاصل این پروسه،لوله هایی با دیواره سخت و مقاوم است که آنرا لوله ی اسپیرال می نامیم.
لوله های اسپیرال تولید شده می توانند قطری تا 3000 میلی متر هم داشته باشند.

البته تصویر بالا تنها یک نوع خاص از اکسترودر هایی است که در صنعت ساخت پلی اتیلن از آن استفاده می‌شود.

لوله‌ی دوجداره کاروگیت (اسپیرال کاروگیت)

با توجه به اینکه تولید لوله‌های اسپیرال در قطرهای کوچک وجود ندارد،به همین خاطر تولید لوله‌هایی با قطر کم به روش کاروگیت انجام می‌شوند.
سطح داخلی لوله‌های کاروگیت نیز با اسپیرال فرق می‌کند.لایه‌ی داخلی لوله‌ی کاروگیت باید زرد رنگ و صاف باشد.همچنین باید ضخامت آن در حدی باشد که در سیستم تحت فشار شستشوی لوله (water jet) هیچگونه آسیبی به آن نرسد.